PROGNOZA

PAULINA PTASZYŃSKA

Wystawa indywidualna

GALERIA A4 / GALERIA W
23.11–31.12.2021

Wydział Sztuki Uniwersytet Opolski, ul. Wrocławska 4

Wystawa jest realizowana przy wsparciu Samorządu Województwa Opolskiego
w ramach stypendium Marszałkowskie Talenty.

Prognoza to nie tylko rozważania na temat kondycji naszej coraz bardziej rozgrzanej planety, ale też opowieść o tym, jak pogoda kształtuje nasze życie i wpływa na codzienność. Celem projektu, w najszerszym ujęciu, jest eksploracja obszarów granicznych występujących na styku sztuki i nauki, a także refleksja nad wzajemnym oddziaływaniem ludzi z fizyką i chemią atmosfery. Wystawa jest próbą określenia w jaki sposób pogoda wpływa na ludzkie życie, jak oddziałuje na nastrój i emocje i w jakim stopniu jesteśmy od niej zależni. Wspólnym mianownikiem prezentowanych prac jest eksploracja pojęć związanych z naukami meteorologicznymi zestawiona z jednostką, jej wpływem na otoczenie i odbiorem przez nią świata zewnętrznego. W swoich pracach wiedzę o pogodzie sytuuje jako element codziennego doświadczenia oraz zwracam uwagę na pogodę jako część otaczającej nas natury, kreującej nawyki, zachowania i plany. Pogoda występuje tu jako inspiracja i fascynacja artystyczna, pozwalająca głębiej poznać otaczający świat, zrozumieć zachowania, nastroje i towarzyszące nam emocje.

Prognoza pogoda kształtuje nasze życie, wpływa na plany i zachowania. Pomimo tego, że coraz lepiej jesteśmy w stanie ją prognozować, to w nieznacznym stopniu potrafimy zminimalizować jej niekorzystne skutki. Możemy jedynie przewidzieć katastrofę, często na kilka chwil przed. Grafiki stworzone na podstawie map pogodowych, prognozujących nadciągające kataklizmy w ostatnich dwóch latach, w różnych częściach świata. Odnoszą się do zdarzeń, które wówczas jeszcze nie zaistniały i zawierają w sobie nadzieje, że nie nadejdą, albo że ich skutki będą jak najmniej bolesne. Grafiki składające się na cykl: Lipiec 2021, Europa; 6 stycznia 2020, Australia;12 lipca 2021, Niemcy; 9 lutego 2020, Republika Irlandii, Wielka Brytania;12 lutego 2020, Republika Irlandii, Wielka Brytania; 18 maja 2020, Bangladesz; 9 listopada 2020, Ameryka Środkowa;16 listopada 2020, Ameryka Środkowa; 9–12 października 2020, Zatoka Bengalska

Lipiec 2021 roku był najgorętszym miesiącem na Ziemi jaki kiedykolwiek zarejestrowano w całej historii pomiarów. Fale upałów doprowadziły do masowych pożarów. W wielu miejscach zostały pobite rekordy ciepła, w innych natomiast zanotowano anomalie z temperaturami niższymi niż zwykle dla tych części świata.

Na przełomie 2019 i 2020 roku Australię nawiedziły jedne z największych w historii pożarów. W ich wyniku zginęły co najmniej 34 osoby. Tysiące budynków uległo zniszczeniu. Pożary dotknęły ponad 18 milionów hektarów australijskiego buszu, zabijając miliard dzikich zwierząt.

Na początku lutego 2020 roku dwa potężne cyklony, tydzień po tygodniu, nawiedziły Republikę Irlandii i Wielką Brytanię. Pierwszy z nich nazwany Ciara, przynosząc silne wiatry i ulewne deszcze, spowodował rozległe szkody. Co najmniej 14 osób poniosło śmierć.

W lutym 2020 roku Republikę Irlandii i Wielką Brytanię nawiedził huragan Dennis. Był to jeden z najbardziej intensywnych cyklonów jakie kiedykolwiek odnotowano. Niecały tydzień wcześniej ten sam rejon nawiedził huragan Ciara. Kolejny znacznie zaostrzył skutki kataklizmu. Intensywne opady deszczu spowodowały poważne powodzie w Walii i południowej Anglii. Wiele rzek osiągnęło najwyższy poziom w historii.

Na początku listopada 2020 roku huragan Eta zdewastował części Ameryki Środkowej. Był to trzeci pod względem intensywności listopadowy huragan atlantycki w historii, za huraganami Cuba z 1932 roku i Iota, z których ten ostatni powstał zaledwie dwa tygodnie później. Huragan Eta zabił 153 osoby w Ameryce Środkowej, większość w Hondurasie i Gwatemali.

Huragan Iota był najsilniejszym huraganem sezonu 2020 i najsilniejszą burzą jaka nawiedziła Nikaraguę od początku historii pomiarów. Iota spowodowała poważne szkody w obszarach Ameryki Środkowej, które zostały już zniszczone przez huragan Eta niecałe dwa tygodnie wcześniej. Prędkość wiatru wynosiła nawet 250 km/h. Ulewne deszcze spowodowały rozległe zniszczenia, powodzie i lawiny błotne w wyniku czego życie straciło 67 osób, a setki tysięcy zostało przesiedlonych.