MUZAK – intermedialna wystawa studentów Wydziału Sztuki UO

MUZAK – intermedialna wystawa studentów Wydziału Sztuki UO

Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu i Wydział Sztuki Uniwersytetu Opolskiego zapraszają na intermedialną wystawę studentów Pracowni Multimediów Wydziału Sztuki Uniwersytetu Opolskiego pod tytułem Muzak.
Wernisaż wystawy odbył się 27.06.2018 r. o godzinie 18:00 w Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu.

Muzak – nazwa muzyki funkcjonalnej przejęta od nazwy amerykańskiej firmy Muzak, która drogą kablową rozprowadzała muzykę do sklepów, hoteli, banków, itp. Nazywana bywa też muzyką marketingową, windową, albo muzyką tła. Muzak nie jest uważany za sztukę, czyli muzykę, lecz za akustyczny “wypełniacz ciszy”, która może być denerwująca lub krępująca, albo za “środek dopingujący” do określonych zachowań. Specjalista od zarządzania Jerzy Supernat cytuje za Muzak Corporation: “Muzyka jest sztuką, a Muzak to nauka. Dzięki tej nauce ludzie w biurze pracują efektywniej i czują się szczęśliwsi. W fabrykach robotnicy mają lepsze samopoczucie, a wykonywana praca wydaje się im mniej monotonna. W sklepach ludzie robią zakupy w sposób bardziej zrelaksowany. W bankach klienci są spokojniejsi, a pracownicy bardziej wydajni. Ogólnie chodzi o to, że ludzie mają lepsze samopoczucie, czy to w godzinach pracy, czy w wolnym czasie”.

Wśród muzyków takie wykorzystywanie “muzyko-podobnych” produktów zazwyczaj budzi sprzeciw. Jak twierdzi kompozytor Witold Lutosławskii: “Środowisko – w szczególności w krajach zamożnych – jest systematycznie zatruwane przez wszechobecną quasi-muzykę”.

Przez ekologię muzyki muzak traktowany jest zazwyczaj jak akustyczne zanieczyszczenie.

wikipedia.org/wiki/Muzak

Muzak z definicji jest dziełem intencjonalnym, skomponowanym świadomie i w określonym celu. Odbiorcy jednak muzak nie daje wyboru, nie mamy z nim kontaktu wtedy kiedy chcemy, zazwyczaj nie możemy go uciszyć, możemy tylko opuścić miejsce gdzie muzak się pojawia. Z tej perspektywy jedną z podstawowych cech muzaka jest sam fakt jego obecności, całkowicie niezależny od naszej woli. Bywa miłym towarzyszem w windzie podobnym do szmeru strumienia lub brutalnym okupantem przestrzeni handlowej jak szum pojazdów wdzierający się przez otwarte okno.
Tym tropem ruszyli studenci pierwszego roku magisterskiego Wydziału Sztuki UO. Szukali muzaka w lesie, na łące, w centrum miasta, w słuchawce telefonu i własnym brzuchu. Skierowali mikrofony do wody i pod ziemię. Odkryli dźwięki których nie słyszymy bo zwykle je ignorujemy. Drapali się po głowie pytając, czy drzewo robi muzaki? Czy ja robię muzaka grając na ulicy, albo co gorsza głośno jedząc?

Wyszło na to, że świat jest pełen muzaków, wystarczy tylko dobrze posłuchać.

Jeśli interesuje Cię jak brzmią polskie rzeki od środka, jak brzmi Bolero Ravela z dna metrowego dołu albo chcesz poskrobać i podmuchać w drewniane pudełko po to żeby zobaczyć jakiego koloru i kształtu są wywołane przez Ciebie dźwięki, to czuj się zaproszony i przyjdź na naszą wystawę.

Prace zostały zrealizowane pod opieką artystyczną dr hab. Bartosza Posackiego i mgr Pauliny Ptaszyńskiej.

Czas trwania wystawy: 28.06.2019 – 24.08.2019